Το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της οροσειράς της Πίνδου. Αποτελεί το μεγαλύτερο χερσαίο εθνικό πάρκο της χώρας. Στα όριά του, περιλαμβάνει ολόκληρο το Ζαγόρι, περιοχές της Κόνιτσας και του Μετσόβου, καθώς και το δυτικό τμήμα του Νομού Γρεβενών.
Τον ορεινό χαρακτήρα του Πάρκου ορίζουν τα βουνά του Σμόλικα (το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, 2.637 μέτρα), της Τύμφης, του Λύγκου, της Βασιλίτσας, του Μιτσικελίου, παρακλάδια του Τσούργιακα και του Όρλιακα, καθώς και τμήμα του Ζυγού, εκεί όπου συναντώνται η Βόρεια και η Κεντρική Πίνδος.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ορεινές λίμνες του Πάρκου, οι περίφημες Δρακόλιμνες. Πρόκειται για τις νοτιότερες ορεινές λίμνες της Ευρώπης που έχουν απομείνει από την εποχή των παγετώνων. Η μεγαλύτερη, η Δρακόλιμνη της Τύμφης, βρίσκεται σε οροπέδιο ύψους 2.050 μέτρων. Έχει ελλειψοειδές σχήμα με επιφάνεια 8 περίπου στρέμματα. Τα νερά της είναι καθαρά και το βάθος της μεγάλο. Η λίμνη είναι πολύ φτωχή σε ζωή. Το πιο γνωστό ζώο που ζει στα νερά της είναι ο αλπικός τρίτωνας, υπόλειμμα πιθανόν της εποχής των παγετώνων. Η δεύτερη Δρακόλιμνη είναι του Σμόλικα, γνωστή και ως Ντιβιρλίγκα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.150, είναι μικρότερη από αυτή της Τύμφης, με επιφάνεια 3 – 4 στρεμμάτων. Έχει, επίσης, μεγάλο βάθος και μικρή βιοποικιλότητα. Μικρότερες, αλλά εξίσου σημαντικές είναι οι λίμνες της Φλέγγας, αλλά και η λίμνη – έλος του Αυγού στη Βάλια Κάλντα.
Εντυπωσιακό στοιχείο του Εθνικού Πάρκου της Βόρειας Πίνδου είναι επίσης τα φαράγγια και οι χαράδρες: το φαράγγι του Βίκου και η χαράδρα του Αώου στον Νομό Ιωαννίνων, τα φαράγγια Πορτίτσας και Μικρολίβαδου και του Τσούργιακα στον Νομό Γρεβενών.
Το φαράγγι του Βίκου αποτελεί τον κυρίαρχο και πιο εντυπωσιακό γεωμορφολογικό σχηματισμό στο Ζαγόρι. Με άγρια και επιβλητική ομορφιά, πλούσια πανίδα, βλάστηση και χλωρίδα, με χείμαρρους που κατεβαίνουν ορμητικά τις ορθοπλαγιές του, με σπηλιές και απρόσιτα διαζώματα, το φαράγγι του Βίκου, ξεκινώντας από το Τσεπέλοβο, τέμνει τον ορεινό όγκο της Τύμφης και καταλήγει στις πηγές του Βοϊδομάτη. Η κυρίως χαράδρα, με μήκος περί τα 10 χιλιόμετρα, αρχίζει από τη Βίτσα και το Μονοδένδρι και φθάνει ως το χωριό Βίκος. Το φαράγγι του Βίκου αναφέρεται στο Βιβλίο Guiness του 1997, ως το βαθύτερο και το στενότερο του κόσμου, με βάθος 900 μέτρα και άνοιγμα που ποικίλει, από 100 έως 1.100 μέτρα. Η θέα προς το φαράγγι είναι μαγευτική, ιδιαίτερα από το χωριό Βραδέτο (θέση Μπελόη) και από τη θέση Οξυά, πάνω από το Μονοδένδρι.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι και η χαράδρα μέσα στην οποία κυλά ο ποταμός Αώος. Η χαράδρα του Αώου αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για δραστηριότητες αναψυχής στη φύση. Περιβάλλεται από τους γκρεμούς της Τύμφης και της Τραπεζίτσας. Το βάθος της είναι περίπου 1.500 μέτρα, το μήκος της 8 χιλιόμετρα, ενώ το πλάτος της κυμαίνεται από 300 έως 2.500 μέτρα. Η χαράδρα ανοίγεται ανάμεσα σε απόκρημνες πλαγιές, όμως υπάρχουν και σημεία όπου μπορεί κανείς να απολαύσει ένα δροσερό μπάνιο. Για να προσεγγίσει κανείς τη χαράδρα, θα πρέπει να ακολουθήσει το σηματοδοτημένο μονοπάτι που ξεκινά από το ιστορικό μονότοξο λίθινο γεφύρι του Αώου, ένα αριστούργημα μαστόρων από την Πυρσόγιαννη (1870). Προστατευμένη ανάμεσα στα απόκρημνα βράχια βρίσκεται και η Μονή Στομίου (1774) που πέρα από την ιστορική της σπουδαιότητα προσφέρει εντυπωσιακή θέα προς τη χαράδρα.